بلافاصله پس از پایان جنگ تحمیلی و ورود به دوران سازندگی، عملیات احداث استادیوم های بزرگ تبریز و اصفهان بطور همزمان آغاز بکار کرد و بعد از سپری کردن حدود دو دهه در سال ۸۱ ، فاز نخست استادیوم نقش جهان اصفهان جهت انجام بازی های آسیایی تیم سپاهان، مورد بهره برداری قرار گرفت و بعد از مدت کوتاهی به منظور تکمیل استادیوم فوق، تعطیل شد و در سال ۹۳ ادامه تکمیل و تجهیز به شرکت فولاد مبارکه واگذار گردید. این ورزشگاه هم اینک و در مدت زمانی کوتاه پیشرفت کار خوبی داشته است و مجهز به طبقه دوم و دکوراسیون و رنگ بندی مناسب در طراحی و چینش صندلیها شده است و در حال تکمیل سقف تماشگران میباشد.
اما در شهر مقدس مشهد، که در سالهای اخیر، کمر همت بسته شده تا بوی سبقت را در توسعه شهری از تبریز برباید، آستان قدس رضوی، در حال ساخت ورزشگاهی نسبتا مدرن با دانش روز دنیا و با همکاری شرکت های فرانسوی میباشد و شاید طی روزها و ماههای آتی خبر افتتاح رسمی آن اعلام گردد.
اما ورزشگاه اختصاصی فولاد خوزستان که در مراحل پایانی خود قرار دارد، گفته میشود یکی از زیباترین استادیوم های غرب آسیا میباشد.این در حالیست که ورزشگاه بزرگ غدیر اهواز، تنها در کتر ۳ سال گذشته افتتاح شده است.
از احداث ورزشگاه زیبای میان رود شیراز و بازسازی مجدد ورزشگاه آزادی طی روزهای اخیر که بگذریم، نوبت به ورزشگاه شهرمان میرسد.
ورزشگاه بزرگ یادگار امام (سهند) تبریز که دومین ورزشگاه بزرگ ایران است، در فصل آتی لیگ برتر، میزبان دو تیم پرطرفدار تبریز خواهد بود و قطعا یکی از پر مشغله ترین فصول خود را تجربه خواهد کرد.
ورزشگاهی که با گذشت ۲۵ سال از آغاز احداث آن، هنوز افتتاح نهایی نشده و برای اولین بار پس از ساخت، در شرف تعویض چمن استادیوم و انجام سیستم گرمایش از کف میباشد تا در روز و شب های سرد تبریز، مانع از آسیب چمن گردد.
اما نکتهای که شاید بیش از چمن نامرغوب مورد توجه باشد، رنگ بندی و چینش نا مناسب صندلیها و سکوهای نصب شده در استادیوم میباشد.
رنگ بندی نا متوازن و نا همگون و عدم توجه به سلایق تیم های تبریز و نبود هارمونی لازم،چهره زشتی به ورزشگاه بخشیده و تبلیغ نا مناسبی از شرایط محیطی تبریز به بینندگان تلویزیونی ارایه مینماید.
همگان به این امر باید توجه داشته باشیم که ورزشگاه اصلی هر شهر، ویترین آن شهر محسوب میشود.برای من تبریزی که تا حال سفری به شهر های ریاض و بارسلون و میلان نداشته ام، تنها چیزی که به ذهنم با شنیدن اسم این شهرها متواتر میگردد،همین ورزشگاههای فهد و نیوکمپ و سن سیرو میباشد.
این موضوع عینا برای یک فردی که تبریز را از نزدیک ندیده نیز صادق است.برای شهری که لقب پایتخت گردشگری دنیای اسلام را یدک میکشد و خود را برای میزبانی شایسته در سال ۲۰۱۸ آماده میسازد، باید ویترینی در خور شان نام تبریز داشته باشد.
مسلما بازسازی اصولی و بهسازی یک ورزشگاه، از ساخت همان با صرفه تر است. از مسولین دلسوز تبریز، استاندار محترم، جناب آقای دکتر جبارزاده و شهردار محترم و متولی تبریز ۲۰۱۸ ،جناب آقای دکتر نجفی، و مدیر کل ورزش استان آقای جمشید نظمی، که انصافا تلاش های بی دریغ شان بر کسی پوشیده نیست، انتظار میرود تا موضوع چینش مناسب صندلیها و زیبا سازی ورزشگاه یادگار امام و فضای سبز پیرامون آن و مسیرهای دسترسی به آنرا در دستور کار خود قرار داده، و این پروژه را که به حق ویترین تبریز است، به عنوان یک پروژه عظیم شهری مورد توجه ویژه قرار دهند.
قطعا تبریز و مردم خون گرم آن، شایسته بهترینها هستند.
سیدمسعود سیدقصیر (اصیل تبریز)
ورزشگاه مشهد
اهواز
اصفهان